توله سگ

از کلاس اقتصاد آمدم بیرون و رفتم کتاب "انسان شناسی حقوقی "را گرفتم. در حالی که به ماشین زانتیا ی دکتر سیفی- استاد مدنی 1 ام- فکر می­کردم و اینکه چرا اکثر اساتیدمان ماشین نقره­ای رنگ سوار می­شن، یه توله سگ تازه به دنیا آمده دیدم جلوی دانشکده!! داشت خودش و لیس می­زد ... خیلی لاغربا موهای سیاه و کم پشت در حالی که پوست صورتی نازش را می­شد دید ... در آن حال متوجه اتفاق افتادن حالت "عشق در یک نگاه" شدم ... می­خواستم پوزه­اش را بوس کنم

دلم براش خیلی سوخت چون من نمی­تونستم اونجا وایستم و از حقوقش دفاع کنم چون شدیدا عجله داشتم و با سیستم رفتاری افتضاح ایرانی­ها با حیوانات هم دیگه همه آشناییم؛ بنداز تو گونی و ... بقیش را حتی نمی­تونم بگم، تو ایران جون آدم ها مجانی است دیگه چه برسد به جون یه سگ کوچولو
اگه تنها زندگی می­کردم حتما با خودم می­آوردم خونه. تو خونه همینجوری با من و حیواناتم مشکل دارن، طوطی­هامو که انداختن بیرون ... دارن خودمم میندازن بیرون ... اگه می­فهمیدن به سگ هم دست زدم با یه تریلی خاک، آب می­کشیدنم
بعد از ظهر که رفتم دانشکده اونجا نبود، ناراحت شدم
تا امروز گربه بازی می­کردیم بعد از کلاس، حالا حق انتخاب هم پیدا کرده بودیم ...
سگ سالم و خوشحالی به نظر می­رسید

امتحان کن

بهترین کاری که میشه تو تاکسی در شهر تهران کرد این است که اپرا گوش بدی. وحشتناک حال خواهی کرد ... کلا چهره­ی شهر، آدم­ها و ترافیک برات عوض میشه.
امروز دانشگاه آمدنی آنقدر به وجد آمدم که دلم نمی­خواست از ماشین پیاده شم

از وقتی رانندگی می کنم متوجه شدم که به عنوان یک پیاده خیلی بیشتر باید مراقب باشم وقتی از خیابان رد می شم، راننده ها آنقدر که فکر می کردم به پیاده ها توجه نمی کنند

Draw a crazy picture,
Write a nutty poem,
Sing a mumble-gumble song,
Whistle through your comb.
Do a loony-goony dance
'Cross the kitchen floor,
Put something silly in the world
That ain't been there before.

-Shel Silverstein

1-800-PSYCH

Hello, Welcome to the Psychiatric Hotline.
If you are obsessive-compulsive,
 please press 1 repeatedly.
If you are co-dependent,
 please ask someone to press 2.
If you have multiple personalities,
 please press 3, 4, 5 and 6.
If you are paranoid-delusional,
 we know who you are and what you want.
Just stay on the line so we can trace the call.
If you are schizophrenic,
 listen carefully and a little voice will tell
you which number to press.
If you are depressed,
 it doesn't matter which number you press. No one
will answer. 

... :( ....

مرنجان دلم را که این مرغ وحشی
ز بامی که برخاست مشکل نشیند

=))

A Bishop was approached one morning by a Priest.

"Your Eminence," the Priest said, "there's a young lad here who claims

to be seeing a vision of our Savior in the chapel. What should I do ?"

The Bishop jumped up saying, "Well, I don't know about you, but I'm
gonna look real busy !"

"Let no one be discouraged by the belief that there is nothing one man
or one woman can do against the enormous array of the world's ills --
against misery and ignorance, injustice and violence... Few will have
the greatness to bend history itself; but each of us can work to change a
small portion of events, and in the total of all those acts will be
written the history of this generation...

It is from the numberless diverse acts of courage and belief that human
history is shaped. Each time a man (or a woman) stands up for an ideal,
or acts to improve the lot of others, or strikes out against injustice,
he (or she) sends a tiny ripple of hope, and crossing each other from a
million different centers of energy and daring, those ripples build a
current which can sweep down the mightiest walls of oppression and
resistance."

- Robert Francis Kennedy, speech at Day of Affirmation, University of
Capetown, South Africa

آنچه یافت می نشود آنم آرزوست

Where I Lived, and What I lived for

We must learn to reawaken and keep ourselves awake . . . by an infinite
expectation of the dawn, which does not forsake us in our soundest
sleep. I know of no more encouraging fact than the unquestionable ability
of man to elevate his life by a conscious endeavor.

- Henry David Thoreau, "Walden, from “Where I Lived, and What I
Lived For”"

"The secret of good writing is to say an old thing in a new way or to
say a new thing in an old way."

- Richard Harding Davis


JOKE:
Two guys in a car drive right through a red
light."Man, you just ran that red light!" exclaimed the passenger."Don't
worry, my brother does it all the time," said the driver.They continue
driving through town and then proceed to drive through another stop
light."You just ran another stop light! You're going to get us killed!"
screamed the nervous passenger."Don't worry, my brother does it all the
time," repeated the driver.Moments later, they approached a green light
and they came to a halting stop."Why are you stopping?" asked the anxious
passenger.The driver turned and said, "Because my brother might be
coming!"

words are cheap these days :(

Once upon a time, there was a Prince who, through no fault of his own,
was cast under a spell by an evil witch.

The curse prevented the prince from speaking or writing but for only
one word each year.

However, he could save up the words so that if he did not speak for a
whole year, the following year he was allowed to speak two words.

One day, he met a beautiful princess and fell madly in love with her.

With the greatest difficulty, he refrained from speaking for 2 whole
years so that he could look at her and say, "My darling." But at the end
of these 2 years, he wished to tell her that he loved her. So he
waited 3 more years without speaking, bringing the total number of silent
years to
5.

At the end of these 5 years, he realized that he had to ask her to
marry him. So he waited another 4 years without speaking.

Finally, as the 9th year of silence ended, his joy knew no bounds.
Leading the lovely princess to the most secluded and romantic place in
that beautiful royal garden, the prince heaped a hundred red roses on her
lap, knelt before her, and taking her hand in his, said, "My darling, I
love you! Will you marry me?"

And the princess tucked a strand of golden hair behind her dainty ear,
opened her sapphire eyes in wonder, and parting her ruby lips, said,
"Pardon?"

=))

روز بی خنده روز تلف شده است
***

پست بعدی در مورد فریبرز است، همه ازش خوششون میاد جز مامانم

هندونه ...انار...آجیل...دوست...فامیل...خنده

به نظر من شب یلدا قشنگترین و رومانتیک ترین شب سال است :) کلی مهمان داشتیم. خوب بود...خوب بود چون تنها نبودیم وگرنه ایده ی من از شب یلدا متفاوت است...یعنی خوب بود ولی اولا من کار داشتم ثانیا برای من سرگرم کننده ای نبود
so it wasn't really as amusing as i would like my shabe Yalda to be
من همیشه فکر می کنم که یکی از مهمترین و زیباترین اتفاق های زندگیم شب یلدایی خواهد افتاد
I'll be waiting for it paciently
جواب کنکور آزمایشیم اومد، خیلی بالاتر از انتظارم بود :دی
بد جنسی است ولی حقیقت است: امتحاناتی مثل کنکور که فقط باید "بهتر از بقیه بدی" خیلی خوب چون کافیست کمی بهتر از بقیه بدی یا "بقیه بد بدن" :دی قرار نیست واقعا ما خوب بدیم
that makes the job easy ...
کنکور خیلی باحاله، ازش خوشم میاد، واسه منی که باید 4 سال 1 سال کنم
comme toujours
،چالنج باحالیه... البته کمی سخت ولی...حالم میاره
البته این سیستم کنکور واسه منی که ایران نبودم و حالا برگشتم و می خوام یه یونی خوب برم خیلی خوبست ... امسال یک دفعه میتونم خودم و مطرح کنم و برگردم نوک جدول

فردا کنکور آزمایشی قام چی دارم، زیاد مهم نیست، بیشتر واسه تمرین است ولی مطمئنم که دو رقمی میارم.

چو فردا بر آید آفتاب
من و گرز و میدان افراسیاب

Life is too short for the wrong job

An advertisement for a job recruiting company in Berlin, Germany. Depicting people working in the vending machines, ATMs, it delivers the message that 'Life is too short for the wrong job'.

a perfect way, to start a day

پنجشنبه، صبح، ساعت 6:15، تو ماشین، قطره های بارون رو شیشه، تو اتوبان، رادیو روشن، میخوند

هر چی آرزوی خوبه، مال تو
هرچی که خاطره داري، مال من

اون روزای عاشقونه، مال تو
اين شبای بيقراری، مال من

j'aime bien le foot

من عموما سال های دبستانم را فوتبال بازی می کردم، راهنمایی و دبیرستان به صورت حرفه ای به بسکتبال روی آوردم . البته تجربیات دوران دبستانم باعث این انتخاب شد که البته در مدرسه ی راهنماییم هم فقط بسکتبال یا والیبال می تونستم انتخاب کنم (بنده ارادت خاصی به والیبال دارم که به صورت حرفه ای و زیبا در دبیرستان باهاش بودم ، کلا طرفدار زیاد داره در نتیجه ناخودآگاه زیاد بازی می کنه آدم)...خلاصه من خیلی نگران بودم که نکنه استعدادم را در فوتبال از دست داده باشم آخه معلم ورزشم تو استرالیا، تو مدرسه، همیشه بهم متذکر می شد که در فوتبال استعداد خاصی دارم ولی من هیچ وقت تعریفاتش را جدی نگرفتم . چند ماه پیش به این فکر افتادم که بجای بسکت فوتبال را دنبال کنم، یکی از بزرگترین دلایلش اینه که با دست بازی نمی کنی چون من خیلی دستهام برام مهمِ و بدترین اتفاق اینه که دستم چیزیش شه، البته تا حالا اتفاقی نیفتاده و امیدوارم که هیچ وقت نیفته ولی ریسکِ از یک طرف هم بازی بسکت خیلی سریعتر از فوتبالِ، فوتبال به نظر من نسبت به بسکت خیلی طولانی و آروم پیش میره، اکشنش کم است... امروز با کلی از بچه ها رفتیم باشگاه و فوتسال و بسکت بازی کردیم، با اینکه بیشتر از یک سال و نیم است که جز پیاده روی های کوتاه و یکی دو دست بسکتِ بی حال کاری نکرده بودم و بدنم خشک بود، خیلی خوب بازی کردم و کلی باز تحسین شنیدم که البته همچنان جدی گرفته نمی شه...البته تحویل نگرفتن تعریفات بخاطر این است که لیاقتشو ندارم و همه مثل هم بازی می کنیم...خلاصه بین بسکت و فوتبال موندم و برام هم خیلی مهمِ است که حتما ورزش خاصی را به صورت حرفه ای دنبال کنم...به خاطر ورزش نکردن هم چند کیلو اضافه شدم که البته زیاد آزارم نمیده چون میدونم به همون راحتی که اومده میره
...باز هم انتخاب

Run...Don't walk

دیروز اطاقم و جمع کردم. از وقتی اومده بودم ایران جمع نکرده بودم، خیلی از وسایلام همچنان در کارتونه.
تصمیم گرفتم که به گفته ی دکتر فرهنگ گوش کنم و یک حیطه ی مطالعه قرار بدم، یعنی جایی که توش هیچ کاری جز درس خواندن انجام ندم، یعنی نمی تونی در عین درس خوندن بخوری، اگه میخوای بخوری باید از پای میز بلند شی، همچنین آب نوشیدن، همچنین فکر کردن، همچنین خمیازه کشیدن، همچنین سر خاروندن...واسه همش باید از پای میزت بلند شی. دکتر فرهنگ گفتش که اینطوری تمرکزمون در اون موضع مکانی خیلی میره بالا، البته گفت 20 روز طول میکشه...فعلا زمان مطالعه ام را خیلی آورده پایین ولی از ایده اش خیلی خوشم اومد و برای سالهای آتی هم عادت خوبی میشه!...حتما بعدا در موردش مینویسم که ببینید کار میکنه یا نه!
فردا دومین کنکور آزمایشی سنجش رو دارم... و همچنین قلمچی ولی سنجش رو جدی تر گرفتم،قرار شد ساعت 6 صبح برم قلمچی ابراز وجود کنم و 7 برم سر سنجش... هر چی به امتحان نزدیک تر میشه رله تر میشم! ... امیدوارم سر کنکور هم همینطور باشم.
قرار بود بعد از سنجش با بچه ها بریم رستوران، نکه جمعه است و ما هم خیلی تو این چند هفته زحمت کشیدیم...هی هی هی... بد نیست یه صفایی بکنیم :)...ولی بخاطر مهمونی ما به هم خورد :(...باید بیام خونه. آخه همه ی جوون های فامیل و عروس ها دعوت اند، یه نموره بی ادبی و بی فرهنگی اگه نباشم. حالا ماه دیگه...
برای پنجمین بار در عمر بلاگ نویسیم تصمیم گرفتم که بلاگم و بیشتر آپ کنم.
هر پنجشنبه از این به بعد میخوام در مورد یکی از اتفاقات جالب هفته ام بنویسم...انشاالله.
داشتم داستان بر دار شدن حسنک وزیر رو میخوندم...تاسف خوردم...
الان میرم جغرافی بخونم. جدیدا به جغرافی خیلی علاقه مند شدم، به صورت حرفه ای تحصیل کردنش خیلی واسم جالب! البته همچنان کفه ی حقوق/ اقتصاد سنگین تر.
تو پست بعدی در مورد جواب کنکورم می نویسم

Aging Brains

They say you get smarter every day that you’re alive until some tipping point. After that, because your brain starts to rot with age, you get dumber every day. I wonder if I'll know when it happens. That would be a bad day. “Something feels different today. I wonder what…uh-oh.”

I already forget more things than ever. But to be fair, I have more things to forget. So even if my retention-to-forgetting ratio stayed constant, I’d be forgetting more next year than I knew by the age of 17. At that age if I couldn't eat it, bounce it, or masturbate to it, there was no place for it in my world.

I used to worry because I have less energy than I did when I was a kid. Then I learned that kids sleep about 12 hours a night. If I slept that much you’d have to medicate me to keep me in my chair too. And I’ll bet I wouldn’t need to check my Blackberry when someone asked for my address. Not that I’ve done that as recently as this morning.

All the experts agree that kids can learn new languages faster than adults. I am not impressed. If I had as few problems as a 9-year old, I could learn Chinese over the weekend. Let that kid start worrying about his HTML code, Iran’s nuclear program, and the Alternative Minimum Tax trap – then let’s see who can conjugate faster.

To compensate for my inevitable mental decline I am already doing triage on entire categories of my memory. Anything I don’t need will be purged to make room for new stuff. I already got rid of the category I call “who wore what.” If I see you in the gym wearing a full chicken outfit I will remember that as “saw you working out.” Luckily I’m male, so it didn’t take much work to purge that category.

Eventually I plan to release all knowledge of complicated explanations for the world whenever simpler ones will do the trick. Evolution has to go. That’s way too complicated. I plan to remember only a few dozen species anyway, mostly the cute ones. I think we can all agree that there are too many unnecessary animals. I can’t be expected to remember them all. My long term objective is to remember nothing about animals except that the political party with the donkey symbol exists only to raise my taxes.

I’m also going to start lumping things together in my mind based on their similarities just to save space. From now on, stem cells are babies, and Iranians are Arabs. And they all live in North Korea with Osama.

And then I’ll vote.

November 17, 2006 in General Nonsense
Dilbert.Blog by Scott Adams


After 6 months thinking about reading Scott's blog I finally got the time. And voila, one of the posts.